verhaal 264 Het speelparadijs

Het waait al dagen erg hard maar vandaag waait het heel erg hard. Er kan niet buiten gespeeld worden, veel te gevaarlijk. Op naar het speelparadijs hoewel Oma het niet zo'n paradijs vindt maar ze heeft ze haar maatregelen al klaar.

Het speelparadijs

Wauw, Oma zegt Heer Jack het waait wel heel erg hard
Ja, antwoordt Oma, het is minstens windkracht acht
Met deze wind waaien jullie makkelijk weg
Dan, lacht ze, vliegen jullie zomaar bij iemand over de heg

Maar Oma kunnen we dan niet buiten spelen
Dan roept Broertje Tim ga ik mij loei vervelen
Ik ga niet weer kralen rijgen
Over weer gaan kleuren nog maar te zwijgen

We gaan, stelt Opa weifelend voor naar het speelparadijs
Nee toch Opa, zucht Oma ik word nu al grijs
Mijn arme oren met al dat gekrijs
Opa, noem het maar gerust het Krijsparadijs

Maar Oma als je van de hoge glijbaan gaat
En naar beneden vliegt met een verschrikkelijke vaart
Dan Oma, zegt Heer Jack ook al zou je het niet willen
Dan ga je toch vanzelf heel hard gillen

Je zit natuurlijk ook niet op je dooie gemak
Een beetje duf te zitten in de ballenbak
Oma, dan vliegen de ballen gillend in het rond
En, lacht Broertje Tim belanden ze kletsend op de grond

Als ze binnen zijn, wijst Vrouwe Meisje dat heb ik nog nooit gezien
Heer Jack moet eens kijken ze hebben een nieuwe trampoline
Wedden bluft Heer Krekel dat ik hoger spring
Hoger dan jullie allemaal en ik spring zonder dat ding

Niemand neemt zijn weddenschap aan
Als het om springen gaat, is Heer Krekel niet te verslaan
Dan moet je een kangoeroe wezen
Maar, lacht Heer Jack die kom je hier zelden tegen

Ik, twijfelt Heer Jack weet nog niet waar ik moet beginnen
Daar wijst Broertje Tim daar kun je best goed klimmen
Broertje Tim blijft geen seconde langer staan
Vrouwe Meisje klimt soepeltjes achter hem aan
Oma roepen ze de klimmuur die is top
Ze zitten er triomfantelijk zwaaiend bovenop

Ze bungelen met zijn allen aan de touwen
Bij de glijbanen zijn ze niet te houden
Wie het eerst beneden is, gilt Broertje Tim
In een wedstrijdje hebben ze altijd zin

Ze lachen ze gieren en ze gillen
Zoveel plezier zou je iedere dag wel willen
Om drie uur wil de baas helaas de deuren gaan sluiten
Want, zegt hij mijn oren zijn behoorlijk aan het tuiten
Als ik het getuit in mijn oren geloof
Dan ben ik binnen een jaar hartstikke doof

Oma haalt de lawaaidopjes uit haar oren
Alstublieft meneer, zegt ze zo kunt u altijd blijven horen
Oma, zegt de meneer terwijl hij lacht
Waarom heb ik hier nog nooit aan gedacht
Nu kunnen de kindjes blijven gillen
En wel zo lang en zo hard als ze zelf willen

De volgende dag hoefden ze zich ook niet te vervelen
Want toen konden ze in het zonnetje buiten spelen
Hun gegil was zelfs in het huis te horen
Maar gelukkig, dacht Oma is dit niet slecht voor mijn oren 

 Verhaal 265 De oude telefoon

In Opa's knutselschuur heeft Heer Jack een oude telefoon gevonden, eentje met een draaischijf en die je op een vaste plek moet zetten en een lange draad heeft met een rare stekker! Dat is wel even wat anders dan je gsm in je broekzak. Deze telefoon is magisch vindt Heer Jack.

De oude telefoon

Opa, vraagt Heer Jack wat voor een ding is dat
Terwijl hij iets uit de kast in Opa's knutselschuurtje pakt
Dat Heer Jack, zegt Opa is gewoon
Mijn allereerste telefoon

Maar Opa toch, lacht Mijnheer Jack
U houdt me zeker voor de gek
Een telefoon is toch klein en plat
Zodat hij makkelijk in een van je zakken past

Kijk nou toch er zit niet eens een schermpje op
Zo'n draaiend schijfje, wijst Heer Krekel is natuurlijk top
Maar zo'n lange draad, vervolgt hij, is gewoon een flop
Zo'n apparaat stop je niet in de zak van je jas
En zeg nou zelf zoiets past toch ook niet in je tas

Mijnheer Jack, vraagt Oma wat zit er in die zak
Vertel me welk geheim heeft u daarin verpakt
Oma daarin zit mijn draagbare telefoon
Kijk Oma deze is behoorlijk ongewoon

Oma lacht en zegt die telefoon die herken ik wel
Maar jongen het is wel een oeroud model
Maar Oma, wie weet misschien doet hij het nog wel
Ik denk, zegt Heer Jack dat ik Beste Buur eens bel

Heer Krekel steekt zijn vinger in een gaatje op de schijf
Als de schijf terugdraait is hij bijna zijn vinger kwijt
Als je in het midden duwt dan klinkt ting ting ting
Wauw zegt Broertje Tim wat een fantastisch ding

Jongens kijk eens hier, wie had dat gedacht
Hier bij het raam zit nog zo'n oud telefoon stopcontact
Hun enthousiasme is nu niet meer te stuiten
Op internet zoekt Opa op hoe hij de draadjes aan moet sluiten

Het heeft Opa minstens een middag en een avond gekost
Oma zegt hij glimmend van trots, ik heb het probleem wel opgelost
Natuurlijk zegt Oma terwijl ze naar hem lacht
Ik ben benieuwd wat voor een oplossing u heeft bedacht

Ja grinnikt Opa die kids die boffen
Ik heb mezelf deze keer echt overtroffen
Ik moest ook nog langs bij Ober Sjaak en Beste Buur
De kids stonden stiekem te luisteren achter de muur
Maar ze hebben ons niet horen praten
Dus morgen hebben ze echt niets in de gaten

Kijk jongens, zegt Opa hij werkt net zoals een gsm
Zo eentje die ieder van jullie kent
Hij doet alle dingetjes duidelijk voor
Als laatste houd ik de hoorn aan mijn oor
En dan weet ik zeker dat ik Beste Buur haar stem hoor

Niemand van het Klein Gespuis heeft in de gaten
Dat Beste Buur door het open raam met hen staat te praten
Opa, zegt Heer Jack, wat een magisch apparaat
Het is net of Beste Buur hier achter ons staat en praat

Ineens horen ze de stem van Ober Sjaak
Bij wie, vraagt hij moet ik beginnen vandaag
Bij degene die ik als eerste hoor
Bij die tover ik een magische euro uit zijn oor

Ze schreeuwen natuurlijk allemaal even luid
Dan horen ze een bekend geluid
Er rollen euro's zomaar op het pad in de tuin
Zo te horen valt daar een klein fortuin

Opa, roept Het Klein Gespuis nu mogen wij
Kijk we staan allemaal al netjes in de rij
Jongens jongens, sputtert Opa wat een sof
Geloof me, maar de batterij is op

Jullie mogen mijn gsm wel lenen
Maar voor het Klein Gespuis is de magie verdwenen
Niemand zal ze ooit vertellen
Dat je met zo'n oude telefoon niet meer kunt bellen
Want Opa, zegt Ober Sjaak, geloven in magie
Dat is echt zo slecht nog niet