Naar de sauna

Een dagje sauna, lekker je hoofd leeg maken toch

'Mevrouw Schrijfster,' zegt Heer Krekel,' schrijft u dit even op.' Ik leg hem uit dat dat nu niet gaat, niet met 80 km/h op een niet al te brede weg. We waren vanmorgen richting sauna vertrokken, niet om mijn hoofd leeg te maken, niet omdat ik toe was aan me-time maar omdat ik nog 1 toegang voor de sauna over had die op moest en ik vond het heel Hollands jammer om geld weg te gooien door die toegang te laten verlopen. Maar toen Het Klein Gespuis er achter kwam dat de sauna een boot was, en ik ook nog toevoegde dat er een hotelvliegtuig en een minigolfbaan was, wilden ze per se mee. Ze waren, om de reistijd te doden alvast begonnen met het verzinnen van een nieuw verhaal en vandaar de vraag of ik dat verhaal nu even op wilde schrijven.

Voor ik incheckte bij de sauna overlegde ik in mijn hoofd met Het Klein Gespuis. Ik beloofde dat we morgen naar hun favoriete schrijfplek zouden gaan en dat ik dan hun verhaal op zou schrijven. Nu konden ze lekker gaan spelen bij de minigolfbaan onder het vliegtuig, ja dat was natuurlijk magisch. Voorstel aangenomen.

Ik checkte in en liep naar het bubbelbad, helaas no bubbels today de bubbelmaker was kapot. Ik stapte toch maar in het warme water en was nummer vier in het bad. Als je, zoals ik vandaag, alleen gaat, dan heb je een soort onzichtbaarheidstoestand men ziet je wel maar de gesprekken gaan gewoon door alsof jij geen oren hebt, hier was dat ook zo. Ze was net begonnen aan de derde suïcide poging van een van haar beste vrienden. Dat soort dingen bespreek je schijnbaar waar iedereen bij zit maar dit soort 'bekentenis' gedrag is heel herkenbaar. 'Nou,' zei de vriendin die links van haar zat,' dan snap ik wel dat je je hoofd hier leeg wil maken!' De andere vriendin vroeg meelevend:' Denk je dat ie het ook een vierde keer gaat proberen?' 'Hoezo kun je dan je hoofd leegmaken,' vroeg ik me af?

Ik wandelde rustig op m'n gemak naar de infraroodsauna. Het Klein Gespuis was lekker aan het spelen dus daar had ik geen omkijken na. Ook in de infraroodsauna profiteerde ik van mijn onzichtbaarheid. Hier ging het gesprek over de opzettelijke faillietverklaring van een bedrijf, dat met name werd genoemd, om de belasting te ontduiken. Geen van de twee hield er rekening mee dat ik de belasting kon zijn. Ik verkeerde in mijn onzichtbaarheidsfase.

Het werd tijd voor de opgooi dat is heerlijk want daar moet iedereen z'n mond houden. Maar buiten, wachtend op de koude stoeltjes raakten de man naast mij met de vrouw naast hem in gesprek over het boek dat aan het lezen was, het ging over probleemoplossend denken. De vrouw vroeg waar het over ging. Hij legde kort uit dat je niet hoefde te weten waarom een probleem is zoals het is, maar wat belangrijk is dat je weet hoe je het op moet lossen. Dat leek mij een niet altijd toepasbare strategie. Stel dat mijn tandarts zo dacht en eerst ging boren en daarna het probleem ging analyseren. Dat kon een leuke rekening worden en of daardoor het probleem opgelost was?

Mijnheer Krekel meldde zich, ze waren uitgespeeld en wilden naar huis. Ik ook, want ik wilde nu mijn hoofd wel leegmaken door dit verhaal te schrijven. 'Mevrouw Schrijfster, 'herinnerde Heer Krekel mij aan mijn afspraak, 'morgen gaan we naar onze favoriete plek en u hebt ook beloofd dat we dan zelf een koekje uit mochten zoeken, weet u nog!' Dat laatste stukje wist ik niet meer maar ach wat maakt het ook uit. Ik was na een dagje sauna weer helemaal opgeladen, hoewel ik nog niet alles verteld heb. Vandaar een laatste tip: gebruik het bubbelbad nooit als de plek voor je blind date, want wat kan de tijd lang duren als je elkaar helemaal niets te vertellen hebt, ik zat ernaast met een vorm van plaatsvervangende schaamte.

Ps als iemand denkt dat ik toe ga geven dat ik pratend met een krekel in het niet- bubbelende bubbelbad heb gezeten, dan ga ik dat ontkennen, zover gaat mijn bekentenis gedrag niet. Dan is mijn hoofd ineens helemaal leeg.