Uitluisteren

Uitluisteren

Naast mij heerste prikkeldraadstemming, het stel was duidelijk niet on speaking terms met elkaar en zoiets beïnvloedt voor mij toch de sfeer op een terras maar het prikkelt ook mijn nieuwsgierigheid. 'We moeten dit straks wel even uitpraten,' siste ze hem toe. 'Uitpraten,' dacht ik, 'wat een raar woord eigenlijk en dan ook nog in combinatie met even.' Alles wees erop dat het niet 'even' zou worden.
'Uitpraten', mijmerde ik, zou dat betekenen dat ze net zolang gingen praten tot het definitief 'uit' was en ieder zijn eigen weg zou gaan? 'Uitpraten', zou dat betekenen dat ze net zolang gingen praten tot niemand meer iets te zeggen wist? Zou dat het probleem dan definitief oplossen? Of zou 'uitpraten' meer in brandweertermen betekenen dat je dat wat brandde met woorden dooft? In dat geval zou ik een emmer water een snellere en doeltreffender oplossing vinden. Hup, plons water erover, de verbrande resten opvegen en bekijken hoe nu verder. De laatste optie zou ook beter passen bij het door haar gekozen woord 'even'.
Ik zag aan zijn houding dat hij geen last had van de rariteit van de woorden, hij wist wat hem boven het hoofd hing en hij wist dat het niet 'even' zou zijn. Hij wist dat zij er over ging praten en dat voor hem slechts, zoals altijd, uitluisteren overbleef.